Od tysiącleci wody rzek przybierają i zalewają okresowo sąsiednie tereny, niekiedy wielkość rozlewisk może przybierać imponujące rozmiary. Dzieje się tak w granicach dolin zalewowych rzek. W naszej szerokości geograficznej, zanim nastąpiło wylesienie spowodowane działalnością człowieka, tereny zalewowe dolin rzecznych były jedynymi miejscami pozbawionymi lasów. Podczas wylewów, wody rzek zasilają starorzecza, mokradła i wody gruntowe. Tworzą specyficzne siedliska, rosnące tu drzewa i krzewy należą wyłącznie do kilku gatunków odpornych na okresowe zalewanie, takich jak wierzby, topole czy wiązy. Rozlewająca się z koryta woda wsiąka w podłoże, jest w nim magazynowana i użyźnia je naniesionym materiałem. Rybom umożliwia migrację poza koryto rzeczne.
Dla ptaków stanowi ważny korytarz migracyjny, wędrowny szlak prowadzący je do celu jak kręta, ale pewna droga. Tu mogą znaleźć bezpieczne miejsce na odpoczynek, tu mogą zregenerować się i odbudować zapasy energetyczne przed dalszą podróżą. Tu także wiele z nich zatrzyma się i tu ich życiowy cykl zatoczy koło, wychowają i wykarmią swoje młode. Odlecą, by znów powrócić gdy ich rzeka kolejny raz rozleje swe wody w dolinie.